زمینه: پدیده رانت خواری، پدیده ای تاریخی است که سابقه طولانی دارد. عنصر اصلی تشکیل دهنده رانت خواری، تبعیض است. و بسته به اینکه این تبعیض، عادلانه و یا ناروا باشد، ارزش گذاری می شود. رانت خواری مبتنی بر تبعیض ناروا، نمونه بارزی از فساد است و فساد در ذهن هر انسان متفکری، به عنوان امری غیر اخلاقی و ناپسند، شناخته می شود. بر این اساس پژوهش حاضر با روش توصیفی و تحلیلی به بررسی زوایای اخلاقی و جرم شناختی رانت خواری پرداخته است. نتیجه گیری: غالب عوامل بوجود آورنده رانت خواری، از جمله، انحصار منابع طبیعی، ضعف ساختارها و نهادها، تحریم، حاکمیت اقتدارگرا، ضعف فرهنگی، عدم شفافیت و. . . همگی ریشه در ساختار اخلاقی جامعه دارد. متاسفانه در جامعه ما که فساد اخلاقی نهادینه شده اس، بدیهی است که رانت خواری، با رشد روزافزون مواجه می شود و به تدریج حوزه های مختلف اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اداری و. . . جامعه را تحت تأثیر قرار می دهد. مضافاً رانت خواری به طور کلی، در نظام حقوقی ما تاکنون جرم انگاری نشده است. این در حالی است که از جمله وظایف و اختیارات اصلی حاکمیت ها، مبارزه با فساد است. و جرم انگاری از مهم ترین و حساس ترین، ابزار رسیدن به این هدف است. بنابراین عدم استفاده از چنین ابزاری، برای برخورد و پیشگیری با رانت خواری در نظام حقوقی ایران، محل پرسش است. خصوصاً آنکه نظام حقوقی مبتنی بر اندیشه اسلامی، خود را ملزم می داند که با مظاهر فساد، برخورد نماید.